Uitvaart Gerard van ‘t Veer
In de schikking is een soeplepel verwerkt
die verwijst naar alle pannen soep die Gerard voor de kerk heeft gemaakt.
De kleuren van de bloemen en de doeken gaan van donker naar licht.
Zoals Gerard nu ook in het Licht mag zijn.
Het wit van de bloemen staat symbool voor de Hemelse vreugde
die Gerard nu ook mag ervaren.
De klimop verwijst naar Gods trouw ook in het leven van Gerard.
bij de uitvaartdienst van Gerard van ‘t Veer(† 13-10-2020)
17 oktober 2020
Uitvaart Jake van der Werf
Onder de boog van klimop, de trouw van God,
staat de goede Herder met een schaapje wat hij draagt.
Bij de zonnebloemen, de lievelingsbloemen van Jake,
twee bladeren van de vingerplant als handen die dragen.
bij de uitvaartdienst van Jake van der Werf († 15-1-2017)
21 januari 2017
Uitvaart Sjanie van der Veer – Buijs
Een spoor van bloemen
Nelske heeft een stukje geschreven
over haar moeder waarin het gaat
over een spoor van bloemen.
Dat is het uitgangspunt voor de schikking.
Guirlandes verbeelden het spoor van bloemen uit haar leven tot aan haar foto, op het podium in de kerk, waar we haar nog op de rug zien.
Nu ziet zij al meer dan wij.
Ook buiten op de trap van de Nieuwe Kerk
ligt een guirlande, want haar spoor
gaat verder de wereld in.
In de guirlandes zijn toeven met rode roos
voor de liefde die Sjanie zo rijkelijk uitdeelde.
Groen-rode hortensia is er
als teken van dankbaarheid voor haar leven.
Blauwe druiven verwijzen naar het vruchtbare van haar leven, naar wat ze gedeeld heeft.
Zo gaan onze gedachten ook
naar het Avondmaal, waarin ze vierde
hoe er met haar gedeeld is,
maar niet minder doen ze denken
aan het glas wijn waar ze erg van kon genieten.
In de schikking zijn 60 rode rozen verwerkt,
voor ieder levensjaar één.
De tekst van de overdenking uit deze
dankdienst kunt u hier lezen.
bij de uitvaartdienst van Sjanie van der Veer – Buijs
13 augustus 2015
Uitvaart Jan van de Woestijne
Psalm 42: 1-6 en 9 en Johannes 6: 5 – 13
Psalm 42 vertelt van rijke ervaringen in je leven met God. Hoe je deel was van een opgaande mensenstroom naar Gods huis. Deel van de vreugde om wie God is. Hoe alles op zijn plaats valt wanneer je Hem kunt danken voor het goede in je leven…
Hij was een diaken, een helper bij het delen.
bij de uitvaartdienst van Jan van de Woestijne
1 juli 2015
Uitvaart Kees Verheijen
Een weg
omzoomd met bloemen,
de bloemen
symbool
voor de goede dingen
in zijn leven.
De weg
is geplaveid
met harde stenen
omdat Kees
een moeilijke weg
had te gaan.
Maar de weg
voert omhoog
naar het licht.
De witte doek
staat ook symbool
voor het licht.
bij de uitvaartdienst van Kees Verheijen
12 september 2014
Uitvaar Truus de Feijter-Vos
Aan de basis
een rode doek
verwijzend naar de liefde
die Truus heeft verspreid
in haar leven.
Als symbool van hartelijkheid en warmte
een hart in het midden
Drie rozerode rozen
dichtbij het hart
symboliseren
haar drie kinderen
Zeven lichtjes
voor zeven kleinkinderen
die licht gaven
in haar bestaan
Als verwijzing
naar haar hobby
het zingen
het muziekstuk Gloria
van Vivaldi
wat ze ook zelf
heeft mee gezongen.
bij de uitvaartdienst van Truus de Feijter-Vos
† 25 november 2012
Uitvaart Mieke Schuhmacher-Scheele
Voor deze schikking zijn de lievelingskleuren van Mieke gebruikt. De opbouw van de schikking is gedeeltelijk rond, als een cirkel waarvan een stuk ontbreekt. Het ontbrekende stuk vertelt over het gezin van Erik en Mieke, dat nu niet meer compleet is. Maar de liefde en trouw van God blijven.
Zingen was belangrijk voor Mieke. Ziekte benam haar steeds meer de adem, tot ze niet meer naar koor kon. Dat deed haar veel verdriet.
Wat Mieke nog wel kon deed ze met overgave. Bijvoorbeeld heel veel breien voor haar meiden of voor anderen. Op het laatst ging ook dat niet meer. De breinaalden in de schikking verwijzen naar haar bezig zijn voor anderen. Dat vertellen ook de draden die van de bloemen vandaan samenkomen. Draden die verbinden.
Zo wist Mieke zich omringd door liefde van de mensen om zich heen. Zij wist zich gedragen door de rode draad van Gods trouw.
God blijft met ons verbonden, ook met Erik, Thirza, Talitha en Rachel.
In die verbondenheid mag Mieke nu verder leven in het licht van Gods aanwezigheid.
bij de uitvaartdienst van Mieke Schuhmacher-Scheele
† 3 februari 2012
Uitvaart Jan Janse
“Uw stok en uw staf
Zij geven mij moed.”
De staf door Jan zelf gemaakt is opgemaakt met veelkleurige rozen.
Jan hield van veelkleurige bloemen.
Om de staf heen een onderbroken cirkel die verwijst naar het gezin van Jan en Ria waar nu iemand ontbreekt.
De steentjes symbool van periodes van ziekte en verdriet.
Maar ook tussen de rozen pareltjes als symbool voor liefde en geluk in zijn leven.
Als teken van Gods touw is de staf met klimop omwikkeld.
Rondom de rozen is huislook verwerkt als beeld van eeuwig leven.
De staf staat tussen de andere stokken
die Jan zelf heeft gemaakt.
bij de uitvaartdienst van Jan Janse
† maart 2010
Uitvaart Charlotte Adriënne Mens-van Donge
“Daar is het altijd lentetijd”
(gezang 290:2)
Onder op de schaal zien we hyacintenbolletjes als teken van nieuw leven. De hyacinten staat ook voor hemels verlangen. De witte tulpen daarboven betekenen gebed, de bloembladen staan open naar de hemel. Boven de tulpen wilgentakken die reiken naar de hemel. De kaarsjes vertellen van Gods aanwezigheid.
En hij zei: ‘Waarmee kunnen we het koninkrijk van God vergelijken en door welke gelijkenis kunnen we het voorstellen? Het is als een zaadje van de mosterdplant, het kleinste van alle zaden op aarde wanneer het gezaaid wordt. Maar als het na het zaaien opschiet, wordt het het grootste van alle planten en krijgt het grote takken, zodat de vogels van de hemel in zijn schaduw kunnen nestelen.’ Marcus 4: 30-32
bij de uitvaartdienst van Charlotte Adriënne Mens-van Donge
† 14-12-2009
Uitvaart Geertje Verwoest-Boekhoud
Tafelschikking bij de uitvaart van Geertje Verwoest-Boekhoud.
De rode kaarshoudertjes symboliseren de kinderen, kleinkinderen en het achterkleinkind.
Zij stralen in stralen het licht, de warmte uit.
Als een cirkel om haar heen.
De witte kaarsen
symboliseren de eenvoud waar zij van hield.
Zij verbeeldt de grote kaars, want om haar gaat het vandaag met, als kleinere kaars, haar man naast zich. Dat voelde ze elke dag.
Daarachter een tekening van zoon Goos.
Een bouwwerk met poorten.
Als je goed kijkt zijn de poorten open.
In de verte, na het duistere,
is er aan het eind weer licht.
“Voor onze moeder speelde die poort een grote rol.
Zij had erover gedroomd op 20 september 2006.
Ze schreef daarover op:
– ik werd van een droom wakker met de woorden:
ik zie een poort wijd open staan.
De klok sloeg toen 3 uur ’s-nachts.
Ik hoop dat dat ook voor mij zal zijn-.
Wij weten zeker dat het voor haar zo zal zijn.”