Algemeen:
De commissie voor Zending, Werelddiaconaat en Ontwikkelingssamenwerking (ZWO) coördineert de aandacht voor onze verre naaste. Via Kerk-in-Actie worden wereldwijd veel projecten van verbondenheid en hulp mogelijk gemaakt. De plaatselijke commissie ZWO brengt deze projecten onder de aandacht. De verbondenheid met de verre naaste kan overigens ook tot uitdrukking worden gebracht door klant te worden bij de Wereldwinkel, Mol (‘t Gravensteen)in Zierikzee.
De ZWO-commissie functioneert als onderdeel van de diaconie en heeft kort gezegd een uitvoerende taak op het gebied van toerusting, fondsenwerving en informatieverstrekking en schrijfacties.
De ZWO-commissie bestaat uit de volgende personen:
- Giel van Leeuwen
- Johan Bin
Voor vragen kunt u een e-mail sturen naar: zwo@thomaskerkzierikzee.nl
Sinds januari 2020 ondersteunt de ZWO-commissie het project “Delta voor Indonesië”:
Ruim vijftig gemeenten uit de ringen Zeeuws-Vlaanderen, De Bevelanden, Walcheren, Schouwen-Duiveland/Tholen, Goeree-Overflakkee/Voorne-Putten/Rozenburg en Hoeksche Waard zetten zich samen in voor drie Kerk in Actie-projecten in Indonesië.
De Delta & Indonesië: wat hebben ze met elkaar?
De meest opvallende overeenkomst die de inwoners van de Delta met Indonesiërs hebben, is dat ze beide eilandbewoners zijn! Hoewel Indonesië uit heel wat meer eilanden bestaat dan de Delta (maar liefst 17.508!) weten beiden wat het is om tussen het water te wonen en soms ook de strijd ermee aan te moeten gaan. Beiden bekend met visserij en vruchtbare landbouwgronden. Wat Nederland en Indonesië natuurlijk ook met elkaar verbindt is de geschiedenis. In 1596 voer het eerste schip vanuit Nederland naar Oost-Indië. De Verenigde Oost-Indische Compagnie (VOC) stichtte en veroverde vervolgens allerlei handelsplaatsen aan de kusten van de Indonesische eilanden. Onze koloniale geschiedenis is niet iets om trots op te zijn. Toch zult u als Nederlander in Indonesië enkel vriendelijkheid ontmoeten. En misschien wel een paar oudere mensen die nog vloeiend Nederlands spreken!
Projecten.
De Delta steunt de volgende projecten in Indonesië:
- Een beter inkomen voor Javaanse boeren.
- Een betere toekomst voor straatkinderen in Yogyakarta.
- Sterke vrouwen in de kerk op Papoea.
Hieronder worden de drie projecten nader toegelicht:
Een beter inkomen voor Javaanse boeren.
Het Indonesische eiland Java is vruchtbaar door vulkanische grond, vooral het oosten en westen. Meer in het midden wonen veel arme boerengezinnen, die maar nauwelijks rond kunnen komen. Vooral in de dorpen Sumberejo en Gilangharjo zijn mensen erg arm. In Sumberejo leeft de helft van de 1.613 gezinnen in armoede en heeft hulp nodig om te overleven. In Gilanghargo treft 16 procent van de 3.749 gezinnen dit lot. Duurzame landbouw bevorderen Trukajaya is sinds 1966 de diaconale organisatie van de Javaanse Kerk (GKJ). De organisatie heeft veel kennis over duurzame landbouw. Trukajaya wil het inkomen van de boeren, boerinnen en landarbeiders in deze twee dorpen verbeteren door minder gebruik van chemicaliën en een betere prijs voor hun producten. De organisatie traint boeren en boerinnen, laat hen werken op demonstratie velden, zet extra koeien in en biogasinstallaties. Men helpt deze boeren om een coöperatie op te zetten, waardoor ze minder afhankelijk zijn van tussenhandelaren en een hogere prijs voor hun producten krijgen. Ook kunnen ze betere landbouwmaterialen gaan gebruiken. Javaanse kerken stimuleren gemeenteleden om duurzame landbouwproducten uit hun eigen omgeving te komen. Zo ontstaat een win-win-situatie.
Een betere toekomst voor straatkinderen in Yogyakarta.
In Yogyakarta leven veel kinderen op straat. Zij worden aan hun lot overgelaten en moeten zichzelf zien te redden. De organisatie Dreamhouse kijkt naar hen om. Ze zoeken de kinderen op straat op. In het begin kunnen de straatkinderen terecht bij de noodopvang en overgangscentra. Kinderen die de straat definitief willen verlaten kunnen in een opvanghuis terecht. Ze gaan naar een plaatselijke school. Vrijwilligers helpen hen bij hun studie.
Dreamhouse wil niet alleen opvang bieden voor straatkinderen, maar ook structureler aan preventie werken: voorkomen dat kinderen op straat belanden. Ze willen zorgen dat kinderrechten beter nageleefd worden. Ze voeren met name campagne voor het recht op onderwijs en bestrijden geweld tegen kinderen. De organisatie werkt hierbij samen met andere organisaties. Dreamhouse verwijst ouders van de straatkinderen naar organisaties die hen kunnen helpen om hoe zij hun gezin financieel zouden kunnen onderhouden.
Sterke vrouwen in de kerk op Papoea.
Overal in West Papoea zijn vrouwen actief betrokken bij de ontwikkeling van hun land en volk. Dat is hard nodig maar niet vanzelfsprekend in een maatschappij, waar vrouwen traditioneel voorbestemd zijn tot een leven binnenshuis. Veel van hen zijn nauwelijks opgeleid. Het vormingscentrum P3W leidt vrouwen op, zodat ze vol zelfvertrouwen kunnen bouwen aan de kerk en de samenleving.
Het grootste centrum van P3W staat in Padang Bulan, vlakbij Jayapura. Hier kunnen vrouwen terecht voor een cursus diaconaal werk van negen maanden. Wie niet (voldoende) kan lezen of schrijven, krijgt vooraf een alfabetiseringscursus van drie maanden. De meeste vrouwen die deze cursus volgen, komen van ver. Ze verblijven in het internaat van het centrum. Vaak hebben ze na de basisschool geen opleiding meer gevolgd. Ze weten nauwelijks hoe het leven er buiten hun dorp uit ziet.
Een opleiding bij het P3W levert hen geen diploma op, maar wel een brede basisvorming. Hierdoor kunnen ze hun leven beter inrichten. Vrijwel alle vrouwen die cursussen van de P3W hebben gevolgd, vervullen een voortrekkersrol in het dorp waar ze vandaan komen. Ze hebben meer kennis gekregen over de wereld buiten hun dorp. Zij richten vrouwenverenigingen op, leiden alfabetiseringscursussen en geven betrouwbare informatie over ziekten zoals aids. Ze zijn ook in staat om vrouwen te helpen die lijden onder geweld in hun gezinnen.
Wilt u meer weten over deze projecten kijk dan op: https://www.kerkinactie.nl/projecten/delta-voor-indonesie
Nieuws
Langzaam start alles weer op in Indonesië
donderdag 25 juni2020
Sinds enkele weken komt het maatschappelijk leven in Indonesië weer een beetje op gang. Veel mensen kunnen weer aan het werk, maar er zijn nog wel regels en beperkingen zoals het dragen van mondkapjes en het bewaren van afstand. De vraag is nog wel of deze ontwikkelingen voortkomen uit een daling van het aantal corona besmettingen of uit economische noodzaak. Er lijkt nog steeds veel onduidelijk over de daadwerkelijke verspreiding van het virus in Indonesië. Volgens officiële statistieken zijn er op 18 juni in Indonesië 42.762 mensen positief getest op COVID-19 en daarvan zijn er 2.339 overleden. Maar lang niet iedereen wordt getest.
Bij de partners worden dingen ook langzaam weer opgestart. Zo is Dreamhouse voorbereidingen aan het treffen om de activiteiten met kinderen weer op te starten. De scholen en universiteiten geven nog steeds alleen online onderwijs en dat zal ook nog wel even zo blijven.
Online
Een aantal boeren in Trukajaya hebben ook hun werk weer op kunnen pakken. Ze hebben weer een aantal geiten kunnen kopen en worden begeleid bij de verzorging van het vee. Maar in Gilanghario ligt alles nog stil. Er zijn een aantal mensen besmet met corona, waaronder het dorpshoofd. Daarom heeft het dorpsbestuur besloten alle vergaderingen en activiteiten stil te leggen. Omdat er nog zoveel online gebeurd, zijn er ook een aantal video’s en brochure gemaakt om mensen wel te kunnen blijven ondersteunen. Zo is er nu een instructievideo over biologische landbouw en het telen van gewassen. Ook de kerk organiseert nog steeds online diensten, want samen komen en vieren is nog steeds niet mogelijk.
Vreugde en verdriet
In Papua zijn er 1.563 mensen positief getest, waarvan er 19 zijn overleden. Een HIV/Aids kliniek waar P3W nauw mee samenwerkt is ook begonnen met testen, zodat er meer mensen getest kunnen worden. P3W functioneert verder op halve kracht en houd met iedereen contact via de telefoon en whatsapp. Tegelijk gaan ‘gewone’ gebeurtenissen van vreugde en verdriet ook gewoon door in de hechte gemeenschap waarin P3W werkt. Zo is twee weken geleden een oude mevrouw overleden die ¾ van haar leven verbonden was aan P3W. Niet aan corona, maar gewoon van ouderdom. Ze was ‘s morgens nog met een kleinzoon naar de markt geweest, ging ‘s middags op bed liggen om uit te rusten en werd niet meer wakker. Met inachtneming van de coronaregels hebben de familie en P3W en de kerk haar een waardige afscheidsdienst gegeven. De tweede oude dame, ibu Thina, werd deze week 80. Voor haar heeft P3W, ook met de nodige beschermingsmaatregelen, een verjaardagsfeestje georganiseerd. Beide dames staan op de foto in dit bericht. Links Ibu Thina die 80 is geworden. Goed om te ontdekken hoe ‘gewone’ vreugde en verdriet ook een plek kunnen hebben in deze tijd.
Jeugd deelt uit tijdens corona
Nieuws
donderdag 4 juni 2020
In de arme, droge provincie Nusa Tenggara Timur wonen de meeste leden van de op een na grootste protestantse kerk van Indonesië, de GMIT. Ruim een miljoen leden. Zij werken nauw samen met de lokale overheid om bewustwording te creëren over de gevolgen van het coronavirus. Zo wordt er voorlichting gegeven over afstand houden, handen wassen, thuis blijven, mondkapjes opdoen, etc.
Ze blijven benadrukken hoe belangrijk dit blijft!
Huiselijk geweld
Via de website en WhatsApp-groepen worden gezinnen opgeroepen om thuis een plek in te richten voor gebed en huisdiensten. Ook bieden ze spirituele hulp met online kerkdiensten, gebed bij het uitdelen van voedsel, suggesties voor het vieren van kerkdiensten thuis en suggesties voor goede relaties binnen het gezin. De laatste is geen overbodige luxe, omdat er relatief veel huiselijk geweld plaatsvindt in deze provincie.
Aandacht voor elkaar
Dominee Dr. Mery Kolimon houdt regelmatig online preken. In een van die preken roept ze op om, n.a.v de tekst uit Lucas 23: 26-31, niet weg te kijken, maar de ramp in de ogen te zien. Net zoals Simon van Cyrene niet wegkeek toen Jezus het kruis droeg, maar het kruis hielp meedragen. Om gehoor te geven aan wat Jezus zei: huil niet om mij, maar huil om elkaar. Dit koppelt ze aan Pasen: met Christus staan we op, Pasen geeft ons hoop en moed om niet alleen de ramp onder ogen te zien, maar ook om elkaar te ondersteunen met de middelen die we hebben. Speciale aandacht vroeg zij in de preek voor omgang met elkaar binnen het gezin. Luisteren we voldoende naar elkaar? Bidden en zingen we met elkaar? Gebruiken we deze tijd om het geestelijke leven thuis te versterken?
Hulp
Ook biedt de kerk praktische hulp aan kwetsbare mensen door voedsel uit te delen of terugkerende migranten een tijdelijke quarantaine aan te bieden daar waar de familie dat niet kan. Daarbij roepen ze de leden op om te delen van de vijf broden en twee vissen die er in de lokale gemeenten zijn. De jeugdgroepen pakken dit heel praktisch op. Ze desinfecteren huizen en proberen om per dag 200 pakketten rijst uit te delen aan dagloners, fiets- en motortaxi’s die geen geld meer verdienen. 150 van de 200 pakketten worden spontaan aangeboden door leden van de kerk, de rest regelen ze zelf. Het uitdelen van de rijst wordt altijd ondersteunt met gebed. Hoe hoopvol!
Voor meer informatie kijk op: https://www.kerkinactie.nl/actueel/nieuws